مطالعه تحلیلی تصویراسب در نگارگری ایرانی (قرن 7 الی 10 ه.ق)

سیر تحول نباتات و گیاهان (درخت) در نگارگری ایران قرن 7 تا 10 هجری

گیاهان از زمانهای بسیار دور به صورت نمادها و اسطوره ها، در فرهنگهای شرقی تقدیس شده و با آیین های کهن عجین شده اند. در ایران نیز گیاهان به صورت نمادین مفاهیم خاصی دارند. نقوش گیاهی در هنر ایران راه درازی را پیموده اند؛ از غارهای لرستان، تا نقوش روی سفالینه ها، کتاب آرایی و باغهای بهشتی در نگارگری. در اواخر قرن هفتم نقوش گیاهی چینی مدتی بر نگارگری ایران سایه انداخت ولی با گذشت زمان در این هنر حل...

تأثیر نگارگری ایرانی بر آثار هنرمندان قرن بیستم اروپا «مطالعه موردی هانری ماتیس»

نگاهی اجمالی به تاریخ هنر بیانگر آنست که همواره شکل­گیری بسیاری از سبک­های هنری، برخاسته از غرب بوده و تاثیر تمدن ملل دیگر در ایجاد این سبک­ها نادیده گرفته می­شود. در حالیکه تاثیر هنر و تمدن شرق را در دگرگونی­های هنری قرن بیستم که اساس اندیشه مدرن است به هیچ وجه نمی­توان نادیده گرفت. این تاثیر تا جایی است که در سده­های 19 و 20 بسیاری از هنرمندان اروپایی که به دنبال ابعاد جدیدی از تصویرگری که با...

فرهنگ اعلام صوفیه قرون 7 الی 10 هجری قمری

ادبیات فارسی از ویژگیهای خاص خود برخوردار است و از آن موارد، فرهنگ نامه نویسی می باشد که پژوهشگر با مراجعه به آن اطلاعات مورد نیاز را با سهولت کسب می نماید.دلیل این ادعا وجود لغت نامه، دایره المعارف و فرهنگ اصطلاحات است. بر این پایه با در نظر داشتن مشاهیر و عارفان نامی و نیز گمنام در تصوف جامعه ایران در قرن های گذشته و اینکه نام و نشان و سرگذشت ایشان به طور پراکنده و نامنظم در مقالات یا کتابها ...

فردوسی در آیینه نگارگری ایرانی

این مقاله با هدف بررسی جایگاه و شخصیت فردوسی درنگارگری ایرانی تهیه شده است. پرسش اصلی این مقاله این است که فردوسی چه جایگاهی را در هنر ایرانی به خود اختصاص داده است ؟ چه جنبه یا جنبه هایی از شخصیت این شاعر پارسی گوی مورد توجه نگارگران قرار گرفته و چگونه به آن وجوه پرداخته شده است؟ بر این اساس ضمن تدقیق در نگارگری ایرانی، نگاره هایی که شخصیت فردوسی در آنها تصویر شده، انتخاب و تلاش گردید تا ضمن خ...

نقاشان صفوی و انتقال هنر نگارگری ایرانی به عثمانی ( اوایل قرن دهم هجری)

بررسی تطبیقی نگارگری مکتب تبریز و مکتب گورکانی هند ( قرن 10 هجری)

در پی دست کشیدن دربار صفوی از حمایت گسترده خود از هنر، نگارگری تبریز روبه افول نهاد و برخی از هنرمندان دربار صفوی به دعوت حکمرانان گورکانی، به هند مهاجرت کردند. حضور این هنرمندان و نظارت آنها بر کارگاه های کتاب آرایی گورکانیان، سبب انتقال و بسط بسیاری از دستاوردهای زیباشناختی نگارگری تبریز در مکتب نوپای نگارگری گورکانی شد. در کارگاه گورکانی به تدریج شیوه ای التقاطی متشکل از عناصر ایرانی، هند و ...